«Αντικαταστήσαμε τη σοφία με την γνώση και τώρα πια αντικαταστήσαμε τη γνώση με την πληροφορία», γράφει ο Τόμας Έλιοτ στην «Έρημη χώρα».  Μπορεί, άραγε, να γίνει το διαδίκτυο σημαντικό ποιμαντικό εργαλείο στα χέρια της Εκκλησίας;  Μπορούν, άραγε, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που καθημερινά πλοηγούνται στο ηλεκτρονικό σύμπαν να ψηλαφήσουν την ελπίδα, να ανακαλύψουν τα θαυμαστά του Θεού και των ανθρώπων, μέσω του διαδικτύου;  Με την πίστη ότι  αποστολή της Εκκλησίας είναι να εκκλησιάσει τον κόσμο προσφέροντάς του το άνοιγμα του Ουρανού και στον άνθρωπο προοπτική σωτηρίας, δηλαδή τον ίδιο τον Χριστό, γεννάται το ερώτημα: Μπορεί, άραγε η Εκκλησία, προβάλλοντας στην πρόκληση της «τεχνοκρατικής» παγκοσμιοποίησης την αντιπρόταση της οικουμενικότητας και καθολικότητάς Της, τη λυτρωτική μαρτυρία που η Ορθοδοξία λιτανεύει στην ιστορία, να μιλήσει με την γλώσσα του καθενός στην ψυχή, μέσω του διαδικτύου; Μήπως, ανάμεσα στους άλλους κινδύνους και πειρασμούς της άλογης χρήσης του κυβερνοχώρου, ελλοχεύει και ο κίνδυνος να αναζητούμε τον Θεό και να προσπαθούμε να Τον δούμε, να Τον συναντήσομε στην οθόνη ενός υπολογιστή και όχι στο πρόσωπο του αδελφού μας;

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, αυτός ο κόσμος, ο… μικρός, ο… μέγας, ο κόσμος του διαδικτύου φαίνεται να αποτελεί, εκτός των άλλων, και  τον νέο οικουμενικό χώρο της ιεραποστολής και της μαρτυρίας, σημειώνομε εμείς. Χωρίς ουδέποτε να λησμονούμε ότι τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή σχέση με τον Θεό και τη ζωντανή επικοινωνία με τον συνάνθρωπο, καταθέτομε την μαρτυρία και ταπεινή διακονία της Μητροπόλεως μας στην αγάπη όλων εσάς μέσω της ιστοσελίδας που ήδη βρίσκεστε. Στόχος μας δεν είναι η… προβολή των… «καλών» μας έργων, αλλά η γνωριμία με την ιστορική αυτή Επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου, με τους Αγίους της, τα Ιερά και τα Όσια της, τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Σας καλωσορίζομε με περισσή αγάπη, τιμή και χαρά.

Παρακαλούμε εύχεσθε και προσεύχεσθε να χαριτώνει ο Θεός την διακονία μας, για να μπορούμε να την «πληροφορούμε» στον παρόντα αιώνα.